Είχα την φαεινή ιδέα να φτιάξω ένα γλυκό. Γιατί τόσες πίκρες έχει ετούτη η ζωή ας γλυκαθώ κι εγώ λίγο. Κι έτσι πήγα στο super market να αγοράσω τα υλικά.
Μα, με το που είδα την τιμή του:
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiUFb9WZR1wiU_axWqcYxtIflpSTayQdV_Vtvv6bTK3DsQNaOjkyfh-7Ul6gSMkho7Q5IcxLOs0uyvQjzXC4TTsEI3FY1gHD2kVInxeZ1u12zMRIESvXEEt6VqxU9y9lxYO_mioQHAhH6c/s1600/20150122_200802.jpg)
24,49 ευρώ, είπα μέσα μου: "καλύτερα με το χέρι, πόσο δύσκολο να είναι;;"
Απ' τη μία, σκέφτηκα: "ηλεκτρικό θα είναι. Θα τα χτυπάει μόνο του τα αυγά. Δεν μπορεί"
Όσο κι αν έψαξα όμως, καλώδιο πρίζας δεν βρήκα κι έτσι αυτή η σκέψη ναυάγησε.
Από την άλλη, αναρωτήθηκα γιατί έχει τη φάτσα του γνωστού αυτού σεφ ζαχαροπλαστικής επάνω, "μήπως έρχεται να μου τα χτυπήσει αυτός;;"
Τελικά, αποφάσισα να πάρω ένα γλυκό από το ζαχαροπλαστείο γιατί και φθηνότερο ήταν και ποιος έπλενε τα σκεύη μετά;;
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου